Tym razem bardzo fajny montaż wszystkich elementów gimnastycznych z grupy F i G, czyli najtrudniejsze do wykonania w obecnym pojmowaniu gimnastyki. Warto zwrócić uwagę na niektóre, prawie archiwalne nagrania w tym wideo. Dowodzi to faktu, że są rzeczy w gimnastyce nieosiągalne nawet dzisiaj dla większości zawodników. Jednak to sport, który nigdy nie stanie w miejscu, zawsze pojawi się ktoś, kto zrobi coś uważanego do tej pory za nierealne. Ale z drugiej strony… w latach 50, 2 salta proste w tył były niewiarygodnym osiągnięciem :) Bardzo polecam to wideo!
WUEF dla opornych, czyli aerial Tańczą, wiszą głową w dół, owinięte kolorowymi szarfami kręcą piruety – zwykłe dziewczyny oderwane od ziemi. Tekst: Kasia Stadejek Zdjęcia: Tamara Pieńko / Not Another Yoga Studio Opublikowano: 8 Stycznia 2019 Ten artykuł przeczytasz w mniej niż 14 minut! Nie trzeba od razu wsiadać ze spadochronem do helikoptera ani szukać mostu do skoku na bungee, żeby na chwilę znaleźć się w powietrzu i poczuć adrenalinę. Umożliwia to także aerial silk, czyli taniec akrobatyczny na szarfach wertykalnych. Brzmi jak dyscyplina sportowa, do której nie warto podchodzić bez kilku lat praktyki cyrkowej? Nic bardziej mylnego. To zajęcia, które łączą sport i sztukę. Aerial (ang. powietrzny, ale też zwiewny i eteryczny, o czym za chwilę) można uprawiać, korzystając nie tylko z szarf, lecz także z hamaków i kół przypominających hula-hoop. To połączenie ćwiczeń wzmacniających i uelastyczniających całe ciało z tańcem i akrobacjami godnymi cyrkowca. Oczywiście na te ostatnie można sobie pozwolić dopiero po oswojeniu się z fruwaniem pod sufitem na materiałowej taśmie, ale cel zbliża się wraz z kolejnymi zajęciami. Może go osiągnąć każdy. Gabi na szarfy trafiła trochę z przypadku. Razem z koleżanką Krysią regularnie chodziła na ściankę wspinaczkową, obok której odbywały się akrobacje na szarfach. Te dwa sporty często występują obok siebie, bo sale ze ściankami wspinaczkowymi mają wysokie sufity oraz systemy lin, dzięki którym można łatwo zamontować szarfy, i materace. Dziewczyny wisiały zmęczone w niewygodnych uprzężach i butach i obserwowały, jak majestatycznie tańczą w powietrzu ich koleżanki. Po zejściu ze ścianki podeszły do trenerki, która zachęciła ich do nauki fruwania. UNNATA® Aerial yoga oferuje autentyczną jogę z wykorzystaniem miękkiego hamaka do odkrywania, udoskonalania i rozwijania tradycyjnych pozycji jogi. Na zdjęciu pozycja aerial - taniec na szarfach sześć metrów nad ziemią Na pierwsze zajęcia dziewczyny przyszły podekscytowane i przekonane, że wspinaczka po szarfie musi mieć coś wspólnego z tą po ścianie. Podobne zdanie o aerialu mieli ich koledzy wspinacze, którzy podglądali te same zajęcia i pewni siebie deklarowali, że zawijanie się w powietrzu w szarfę to byłaby dla nich pestka. Gdy tylko próbowali, spadali plackiem na materac i odchodzili jak niepyszni. Dla dziewczyn, nieco bardziej pokornych, to też nie była łatwizna. Okazało się, że to niezwykle trudny, siłowy sport. Do wciągania się po szarfach potrzebne są zupełnie inne mięśnie niż te rozwinięte nawet u całkiem wysportowanych dziewczyn, do których zaliczała się Gabi. Trzeba mieć mocne stawy, zwłaszcza nadgarstki, i wiele samozaparcia. Bo zanim uda się majestatycznie wspiąć po szarfie, zawisnąć, zakręcić się w materiał i z gracją po nim sturlać, minie sporo czasu i nabitych zostanie kilkanaście siniaków. Gabi to nie zniechęciło. – Byłyśmy bardzo zmotywowane i podekscytowane, dałyśmy z siebie 200%, chociaż jak teraz przypomnę sobie, co wyczyniałyśmy i jakie miałyśmy o sobie mniemanie, to chce mi się śmiać. Na drugi dzień nie mogłam umyć zębów, bo tak bolały mnie ręce i klatka piersiowa, ale mimo wszystko wiedziałam, że chcę wrócić – opowiada. Na zajęciach zrelaksujesz i wzmocnisz ciało, odnajdziesz prawidłową postawę, a przede wszystkim, pozbędziesz się chronicznych napięć, wynikających z siedzącego trybu pracy. Na zdjęciu pozycja - aerial wyglądają zajęcia z aerial? Zajęcia trwają około godziny, ale w wielu szkołach można ten czas przedłużyć i poćwiczyć samodzielnie. Zaczynają się od rozgrzewki i rozciągania, a następnie robi się ćwiczenia tuż nad materacem. Kto ma siłę, może później wspiąć się wyżej, w zależności od pomieszczenia, nawet kilka metrów w górę. Nie ma specjalnych warunków, które trzeba spełnić, by rozpocząć trening. Problem będzie jeden: grawitacja. Im więcej kilogramów mamy do wciągnięcia na szarfę, tym więcej siły będziemy potrzebować, żeby zrobić to z gracją. Grawitacja pomoże potem fantazyjnie się z szarfy wyplątać, ale żeby wyglądać przy tym majestatycznie, potrzeba sporo pracy. Jest to więc sport dla wytrwałych i tych, którzy lubią treningi siłowe. Spodoba się też dziewczynom, które opanowały podstawy tańca na rurze – tutaj rurą jest właśnie szarfa – a także tym, które w sporcie poszukują adrenaliny. Taniec na szarfach - gdzie i za ile Przeważnie zajęcia na szarfach kosztują 120-150 złotych za miesiąc przy zajęciach raz w tygodniu i 200-250 złotych za miesiąc przy dwóch treningach w tygodniu. Strój, który obowiązuje na treningach, to długie legginsy, skarpetki i obcisła koszulka z długim rękawem – wszystko, co odstaje, wplącze się w szarfę lub odsłoni ciało przy pierwszym zwisie głową w dół. Gdy już polubicie zaplątywanie się w szarfy, przydadzą wam się też dodatkowe szorty z lycry, które łagodzą nacisk na pachwiny. Nic więcej nie trzeba ze sobą mieć – to ważny argument dla tych, którzy nie lubią nosić przez cały dzień dodatkowych butów i akcesoriów treningowych. Warszawa Not Another Yoga Studio – studio jogi specjalizuje sie w Unnanta Aerial Jodze Aerial Dance Studio Gimnastyka Powietrzna School Klub Sportowy Zakręt Wrocław Dare Dance Company Music and Motion Aerial Dance Studio Vertykalna Katowice SK Talent Kraków Real Passion Łódź Dream Team Trójmiasto Szkoła Aerial Hamak w Aerial jodze relaksuje i odciąża kręgosłup. Dzięki niemu trudne asany stają się proste do wykonania dla każdego. Na zdjęciu pozycja regeneracyjnaJakie korzyści przynosi aerial? Po kilku miesiącach treningów na szarfach ciało staje się sprężyste. Podczas ćwiczeń pracuje 90% mięśni, więc rozwijają się one równomiernie. Wzrasta siła, a maleją obwody, zwłaszcza brzucha, nóg i ramion. Ciężar ciała, który na początkowym etapie nauki wydaje się być utrapieniem, też jakoś tajemniczo się redukuje. Taniec na szarfach, jak zresztą każdy taniec, to doskonały sposób na redukcję stresu. Endorfiny buzują nie tylko od prawidłowo wykonanych akrobacji, lecz także od samych prób, bez względu na to, czy trenujemy w grupie, czy indywidualnie. Pomaga też zaakceptować własne ciało. W końcu to tylko dzięki niemu możemy robić podniebne sztuczki. Kilogramy czy obwody nie mają znaczenia, tu liczy się samozaparcie, a od pokonania kolejnych poziomów trudności zdecydowanie wzrasta pewność siebie. Zapytana o korzyści płynące z zajęć Gabi oprócz dobrej zabawy wymienia przełamanie lęku wysokości i uspokojenie błędnika. – Pierwsze piruety były naprawdę trudne, wyplątywałam się z szarfy w popłochu, zielona na twarzy. Z każdymi kolejnymi zajęciami było lepiej, a w końcu zupełnie zapomniałam o problemach z błędnikiem. Wtedy jedynym problemem była moja wyobraźnia, która podsuwała mi skutki ewentualnych upadków. Kręciło mnie to, że sama panuję nad tym wszystkim, jestem tak wysoko i własnymi rękami, z całych sił podciągam się do konkretnej figury, która z boku wygląda pięknie i majestatycznie. Dowiedziałam się, że mogę kontrolować swoje ciało, że to ja stawiam mu cele i przy odpowiednim nakładzie pracy mogę pokonać wszystkie ograniczenia. Motywowały mnie nie tylko postępy, lecz także koleżanki, bo zajęcia były okazją do spotkania z fantastycznymi kobietami, które sobie pomagały – wymieniałyśmy się sposobami na bezbolesne wiązanie, utrzymywanie równowagi. Taka wymiana doświadczeń pomagała budować atmosferę akceptacji. Nikt nie śmiał się z błędów, kibicowałyśmy sobie, mimo że każda była na innym poziomie i przychodziła w innym celu. Po roku treningów Gabi przerzuciła się z akrobatyki na dużo mniej obciążającą aerial jogę. Bo szarfy mają też łagodne oblicze, które spodoba się wszystkim spragnionym czegoś nowego w codziennej dawce ruchu. Aerial joga to zajęcia na pograniczu jogi i fitnessu, podczas których z szarf robi się hamaki zawieszone niezbyt wysoko nad ziemią i dostosowane do ćwiczącego. Asany wykonywane za ich pomocą są dla początkujących łatwiejsze, a zaawansowani mogą dzięki hamakom poszerzyć zakres ruchów. Szarfy działają też jako asekuracja podczas trudniejszych ćwiczeń, zwłaszcza tych w pozycji odwróconej, pięknie otwierają klatkę piersiową i rozluźniają barki, których spięcie to duży problem osób pracujących przy komputerze. Wzmacniają również mięśnie posturalne i relaksują kręgosłup. – W sporcie lubię próbować różnych rzeczy. Po fascynacji zajęciami aerobowymi i szarfami w wydaniu siłowo-wyczynowym przyszedł czas na formy wyciszające. Dlatego właśnie aerial joga. Szarfy to piękna sprawa – uśmiecha się Gabi. – Nie tylko pod kątem tego, że wszystko zależy ode mnie, lecz także w wymiarze estetycznym. Kiedy znowu zapragnę adrenaliny, z chęcią wrócę na te zajęcia. Pewne figury powtórzyłam tyle razy, że gdybym miała zaplątać się w dwie szarfy jeszcze raz, zrobiłabym to odruchowo. Chcemy wiedzieć co lubisz Wiesz, że im więcej lajkujesz, tym fajniejsze treści ci serwujemy?
Hasło krzyżówkowe „skomplikowane ćwiczenia gimnastyczne lub akrobatyczne” w słowniku krzyżówkowym. W naszym leksykonie szaradzisty dla wyrażenia skomplikowane ćwiczenia gimnastyczne lub akrobatyczne znajduje się tylko 1 opis do krzyżówki. Definicje te zostały podzielone na 1 grupę znaczeniową. Jeżeli znasz inne znaczenia dla Poziom średni: figury pole dance po pierwszych przebojach Na pierwszych zajęciach z pole dance poznasz też figury odwrócone, takie jak basic invert, chopper i lean back. Jeśli opanujesz je wszystkie, możesz śmiało sięgać po więcej, próbując uczyć się bardziej złożonych figur pole dance. Z pewnością należą do nich handspring, butterfly i superman. Te sekwencje wymagają już mocniejszych mięśni core i dużej siły w ramionach i udach, zwłaszcza, że w figurze handspring utrzymujesz się na samych rękach, bo biodra masz odsunięte, a praca stopami to tylko kwestia równowagi. Butterfly wykonujesz w pozycji z głową w dół, jedna z rąk skierowana jest na dół w podchwycie, druga bliżej bioder, a ciało jest ustawione równolegle do rurki. Zwróć uwagę, że figury pole dance wykonywane w płaszczyźnie odwróconej ingerują w zaburzenie orientacji i w mogą sprawiać duże problemy. Aby ich uniknąć, staraj się ćwiczyć bezpośrednio przed lustrem, a dla wzmocnienia rąk i przyzwyczajenia ciała do odwróconej pozycji spróbuj swych sił w staniu na Pole dance a odchudzanie i budowa mięśni Ekspert w dziedzinie: figury pole dance dla zaawansowanych Prawdziwi zapaleńcy na pewno dojdą z czasem do perfekcji we wszystkich poznanych figurach pole dance. Gdy obydwa poziomy “wstępne” będą już w jednym palcu, pora na 2 ostatnie formacje: gemini i iron X. To najtrudniejsze figury pole dance, z których wynikają inne pochodne sekwencje. Iron X to odmiana ludzkiej flagi - różnica polega jedynie na tym, że nogi rozłożone są w szpagacie i znajdują się w płaszczyźnie równoległej do podłoża. Z figurami pole dance powiązanych jest wiele innych modułów akrobatycznych. Gdy już nabierzesz więcej wprawy, nie będzie dla ciebie rzeczy nie do zrobienia, a casting do drugiej części “Ślicznotek” należeć będzie do ciebie! Figury pole dance dla średniozaawansowanych Figura Handspring Jedna z najbardziej popularnych figur pole dance. Rozpoczęcie ćwiczenia przypomina ruchy w figurze zwanej motylkiem. Podczas handspringa jednak tancerka utrzymuje się jedynie na rękach. Biodra powinny być odsunięte od drążka. Stopy natomiast – zwrócone w jego stronę. Stabilizację w tej figurze pole dance można uzyskać podczas trzymania nóg przy drążku. Dzięki temu oderwanie ich nie spowoduje chwiania się tancerki. Co więcej, ta figura pole dance występuje w wielu wariantach – zwykle trudniejszych handspring pencil czy elbow grip pole dance i innych sportów z całej Polski Figury pole dance - niesamowite zdjęcia Figury pole dance są wyjątkowe i nadają się do sfotografowania. W internecie roi się od zdjęć , gdzie piękne tancerki i przystojni tancerzy wykonują spektakularne figury pole dance. Uchwycenie niezwykłej pozy może dać niesamowity efekt w postaci artystycznego zdjęcia, które prezentuje tancerkę lub tancerza w niebywałej pozie. Figura pole dance Butterfly Butterfly, czyli motylek. Podczas tej figury tancerka wisi głową w dół i wypycha biodra do przodu. Jej ciało znajduje się równolegle w stosunku do drążka. Jedną rękę trzyma na dole podchwytem, druga natomiast powinna być bliżej bioder. Osoby początkujące w pole dance mogą stosować różne chwyty podczas wykonywania tej figury. Dobrym wyjściem jest tzw. twisted grip. Kolejnym ruchem w motylku jest przestawienie jednej nogi za siebie. Druga powinna znajdować się na drążku. Następnie należy przyjąć pozycję crucifiksa (tę samą, którą wchodzi się na drążek do motylka) i zakończyć wykonywanie figury. Co więcej, występuje także wersja rozszerzona tego ćwiczenia, a mianowicie butterfly extended. Katalog figur pole dance dla zaawansowanych Iron X - Żelazny krzyż Wykonanie tej figury można porównać do ćwiczenia siłowego, zwanego ludzką flagą (flag). Iron X angażuje do pracy mięśnie ramion, brzucha czy pleców. Różnica między tymi dwoma ćwiczeniami polega na tym, że podczas robienia figury pole dance tancerka rozkłada nogi podobnie jak w szpagacie. Do tego dochodzi efektowny obrót. Gemini, czyli outside leg hang Tę figurę pole dance wykonuje się zwykle z bliskiej odległości od drążka. Tancerka chwyta go na wysokości twarzy obiema rękami. Następnie wybija się z wewnętrznej nogi i podnosi całe ciało. Podczas wykonywania tej figury pole dance należy mieć ugięte ręce w łokciach. Kolejnym ruchem jest zahaczenie zewnętrznej nogi pod kolanem. Później tancerka odciąga wewnętrzną nogę od siebie. Rurka powinna znaleźć się pomiędzy żebrami a biodrem (bokiem). Tancerka wykłada się i dociska drążek pod pachą. Opuszcza ręce i wyciąga je do tyłu. Figura daje złudzenie, że tancerka jest "przyklejona" do rury. Rainbow marchenko Figura uznawana za najpiękniejaszą przez znaczną liczbę tancerek i trenerek pole dance. Wykonanie jej wymaga dobrego rozciągnięcia (szczególnie nóg i pleców). Tancerka podchodząca do tej figury powinna być wstanie wykonać swobodnie szpagat. Co więcej, specyficzne złożenie kręgosłupa podczas wykonywania tej figury w dużej mierze zależy od predyspozycji genetycznych. Nie dla każdej tancerki pole dance ta figura bedzie mozliwa do wykonania. Coccon Podczas wykonywania tej figury pole dance również liczy się bardzo dobre rozciągnięcie pleców. W tym przypadku jednak nie trzeba mieć uwarunkowań genetycznych – każda tancerka po regularnych treningach jest w stanie wykonać tę figurę. Deadlift - martwy ciąg Figura pole dance przeznaczona dla zaawansowanych tancerek. Deadlift jest wymagającym ćwiczeniem. Przede wszystkim ważne są silne mięśnie brzucha oraz pleców. Analogia do ćwiczenia siłowego - martwy ciąg - jest bardzo trafiona. Eagle Jedna z najbardziej delikatnych i subtelnych figur pole dance. Wykonanie jej naturalnie wymaga perfekcyjnego rozciągnięcia. Figura wydaje się prosta, lecz to tylko pozory. Wiele tancerek nieźle się namęczyło zanim udało im się dojść do docelowego ruchu. Rusian split Kolejna figura wymagająca bardzo dobrego rozciągnięcia. Co więcej, tancerka musi mieć doskonały zmysł równowagi oraz dużo siły. Dojście to wykonania tej figury może zająć trochę czasu. Podczas nauki tej trudnej figury pole dance zalecamy stosowanie więcej: Podstawowe figury w Tańcu na rurze kamień szlachetny lub półszlachetny z miniaturowym reliefem, używany jako pieczęć lub ozdoba: wysoki, piskliwy głos kobiecy lub męski: ustalenie daty jakiegoś wydarzenia lub daty powstania czegoś: figury gimnastyczne, akrobatyczne lub taneczne: ariada lub kastalia: pies myśliwski lub pokojowy o falistej sierści i zwisających uszach Mit: Taniec w powietrzu jest tylko dla silnych, rozciągniętych i wyćwiczonych akrobatów. 0 Aerial joga oficjalnie została uznana dopiero w 2014 roku a szarfa czy aerial hoop wywodzą się ze sztuki cyrkowej i na początku uczono ich tylko w artystycznych szkołach cyrkowych. Na szczęście wielu instruktorów akrobatyki, tańca, fitness czy jogi wprowadza te rekwizyty na swoje zajęcia. Dzięki temu powstał bardzo przyjazny i rozwijający program zajęć wzmacniających, rozluźniających lub akrobatyczno-tanecznych. Dla nas jest najlepszy ze wszystkich bo jest rozwijający i jest super zabawą. Ma wiele wariantów i możliwości. Niestety często szufladkujemy aerial jogę czy akrobatykę na szarfie czy kole jako trudne i niebezpieczne. Czytaj dalej i przekonaj się, że tak nie jest. Rozwiewamy 5 mitów o tańcu w powietrzu: 1. Sprzęty do tańca w powietrzu nie mogą utrzymać dużej wagi Mit. Wszystkie rekwizyty jak i sposób ich zamocowania wytrzymują bardzo duże obciążenia. Może wyglądają delikatnie, ale materiał, z którego zrobiony jest hamak do jogi czy szarfa gimnastyczne wytrzymują ponad 1 300 kg. Osprzęt i mocowanie to min. 2 000 kg wytrzymałości. Czemu tak dużo? Podczas wykonywania dynamicznych figur powstają przeciążenia dynamiczne – 12* masa ciała. Czyli dla osoby ćwiczącej ważącej około 50 kg będzie to 600 kg. Oczywiście są to chwilowe obciążenia powstające w momencie np. dynamicznych spadków lub zsunięć. 2. Musisz być bardzo elastyczny i silny dream Team Łódź Mit. Chociaż pewna elastyczność - i siła - z pewnością może pomóc w treningu, z pewnością nie jest to wymóg. Pierwsze kilka zajęć będzie trudne, ale jeśli będziesz ćwiczyć regularnie twoje ciało wzmocni się i uelastyczni. 3. To sztuka, a nie trening fot. teatr tańca SarasvatiMit. Przyzwyczailiśmy się do oglądania pokazów na szarfach czy kołach w telewizji czy podczas imprez kulturalno-artystycznych. Od jakiegoś czasu jednak te rekwizyty pojawiają się w szkołach fitness czy studio jogi. Zaletą korzystania z nich jako rekwizytu fitness czy jogi to przede wszystkim wzmocnienie mięśni rąk i pleców, uelastycznienie ciała i odciążenie pleców poprzez zrelaksowane pozycje odwrócone. Przeczytaj równie: Aerial joga dla zdrowych pleców 4. To cardio, a nie relaks Mit. W niektórych studio może prowadzone są zajęcia cardio z użyciem chust i hamaków – jest to możliwe. W innych studio może prowadzone są głównie zajęcia jogi i medytacyjne, w innej szkole będą to szpagaty i akrobatyka a jeszcze w innej taniec i improwizacja. Właśnie dlatego taniec w powietrzu jest tak niesamowity – może mieć wiele wariantów. Tak naprawdę wiele zależy do instruktora. Jeśli nie pasuje ci sposób prowadzenia zajęć w jednej szkole, nie rezygnuj, sprawdź jak prowadzą zajęcia w innym miejscu lub zamontuj hamak lusz szarfę w domu i ćwicz z naszymi tutorialami – jeśli czegoś ci w nich brakuje – pisz, stworzymy kolejne. 5. Jest niebezpieczny Mit. Na pewno taniec w powietrzu wymaga więcej ostrożności i koncentracji niż inne treningi, ale to nie znaczy, że jest niebezpieczny. Największe zagrożenie kryje się tak naprawdę w nas samych – jeśli zrobimy coś za szybko, nie sprawdzimy, czy mamy odpowiednią wysokość czy ilość miejsca, jeśli nie będziemy słuchać wskazówek instruktora – to istnieje ryzyko, że nabawimy się kontuzji lub spadniemy z rekwizytu. Statystycznie na treningach i zajęciach poważne wypadki zdarzają się bardzo rzadko. Zajęcia dla początkujących wprowadzają po kolei podstawowe figury, nisko nad ziemią i dopiero po oswojeniu się z rekwizytem i wyrobieniu techniki przechodzimy do trudniejszych rzeczy. Jeśli ominiemy podstawy i wrzucimy uczestników na głęboką wodę, to oczywiście - wypadki są możliwe - ale doświadczeni instruktorzy dbają o ćwiczących i nie pozwalają na takie sytuacje. A co jeśli ćwiczysz sam w domu? Cóż, jeśli chodzisz na zajęcia i ćwiczysz w domu, ćwicz tak jak na tutorialach przygotowanych przez nas. Jeśli nie masz możliwości chodzić na zajęcia a chcesz trenować, to polecamy nasze artykuły i tutoriale i pewnie inne źródła ćwiczeń – pamiętaj tylko, żeby za pierwszym razem wykonać dany ruch czy sekwencje powoli, najlepiej ćwiczyć z kimś lub w obecności innej osoby, która w razie czego może asekurować lub po prostu patrzeć. Jeśli ćwiczysz akrobatykę na kole czy szarfie dobrze jest mieć materac pod rekwizytem. Mamy nadzieję, że spodobał się wam dodamy nowe merytoryczne Tańca w Powietrzupies myśliwski lub pokojowy o falistej sierści i zwisających uszach: utwór muzyczny skomponowany na siedem głosów lub instrumentów: ariada lub kastalia: część uprzęży zaprzęgowej lub spadochronowej: figury gimnastyczne, akrobatyczne lub taneczne
Odpowiedzi blocked odpowiedział(a) o 15:24 dla mnie szpagat jest najłatwiejszy xd blocked odpowiedział(a) o 16:06 - przerzut bokiem - rundak (gwiazda, w końcowej fazie złączenie nóg razem, oderwanie rąk, lądowanie) - przejście w przód/tył (to może później) - zejście do mostka ze stania na rękach - przewrót w przód ze stania na rękach - mostek- mostek ze stania - mostek z uniesieniem jednej nogi - wstanie z mostka - szpagat damski prawa/lewa noga- szpagat męski (środkowy) - żuraw (skłon i uniesienie nogi do szpagatu) - kosteczka przód/tył (tylko przy bardzo dobrze rozciągniętym kręgosłupie) blocked odpowiedział(a) o 15:29 - gwiazda ( przeżut bokiem )- mostek ( ze stania lub leżenia )- stanie na rękach - waga- rundak ( gwiazda z przełożeniem ręki )- wymachy nóg- jak umiesz to szpagaty - przewroty ( w przód i w tył )- przewroty do rozkroku ( przód , tył )- mostek z podniesieniem jednej nogi - świeca- stanie na głowie ( na początku przy ścianie , żebyś nie przeleciała )- wyskoki do półszpagatu lub szpagatu ps . ja to wszystko umieem , jeszcze przejścia itp blocked odpowiedział(a) o 20:28 - szpagat (damski, męski) - mostek - mostek ze stania - skorpin -stanie na rękach - gwiazda Te są takie łatwiejsze. :) ja jestem ogl gimnastyczką więc znam wiele ... 1. mostek 2. igła szpagatowa 3. szpagat 4. sznur 5. skorpion 6. kropelka 7. ponad szpagat 8. stanie na rękach 9. waga bokiem 10. przejście w tył z mostku 11. przejście w przód 12. salto machowe 13 . gięcie 14. stanie na barkach 15. stanie na przedramionach 16. mostek na przedramionach 17. salto zwykłe 18 . jaskółka 19. kwiat lotosu 20. gwiazda 21. krokodyl na głowie 23. kosteczka w przód i tył 24 . nożyce idt ... Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub
Salta do przodu podobnie podzielone na te, które odbywają wygięte w grupie, tzn. N. o długim skoku lub stanąć na głowie – ta ostatnia opcja często studiuje młodzież. stojak . Tak zwane ćwiczenia akrobatyczne, w którym ciało zajmuje pozycję pionową w oporowymi nogach. To jest – rodzaj ograniczonej równowagi. e4qp.trudne figury gimnastyczne akrobatyczne lub taneczne
